Batizado & Troca de Cordas 2014

Een verslag van het 3-daagse Capoeira evenement, geschreven door Erwin Lima (Genio)

De afgelopen drie dagen hadden we bij Aldeia Capoeira Rotterdam de Batizado en Troca de Cordas van 2014. De Batizado is de officiele "doop" van beginners in Capoeira, waarbij ze opgenomen worden in de wereld van deze Braziliaanse kunstvorm. De Troca de Cordas is het moment om te wisselen van koord; van wit naar geel, van geel naar oranje, enzovoorts. Drie dagen van inspannende en leerzame workshops en rodas, eindigend in een mooie ceremonie op zondag. 

Drie dagen workshops van gasten - mestres, contramestres - en prachtige rodas, een gezellige, sportieve en verbroederende sfeer, en lekker veel fysieke inspanning. Ik voel me als een kind dat net voor het eerst een weekendje in Disneyland is geweest. Ik weet niet waar te beginnen...

Dag 1: Opening en introductie Mestre Tiroteio
Laten we eens origineel zijn, en beginnen bij het begin. Op vrijdag 19.00 's avonds werd het evenement geopend met de introductie van Mestre Tiroteio, die die middag was aangekomen op treinstation Rotterdam Centraal. 

Hij weet blijkbaar van zichzelf dat 'ie er redelijk intimiderend uit kan zien, en deed zijn best om ons (vooral de minder ervaren Capoeiristas) op ons gemak te stellen. Deze Mestre heeft ontzettend veel ervaring, kracht, techniek en souplesse, maar wat mij misschien nog het meest opviel was de wijsheid die hij op onopvallende wijze liet zien. Dit schemerde door in de manier waarop hij tussen de oefeningen door de tijd nam om ons te wijzen op de manier waarop Capoeira je kan helpen om een beter mens te worden. Namelijk door te beseffen dat elk moment en elke dag je laatste kunnen zijn, maar ook bijvoorbeeld hoe blij we moeten zijn met de kansen die wij in Europa allemaal hebben en hoe goed het leven hier, relatief gezien, eigenlijk is. Hij inspireerde mij persoonlijk althans om de beste Capoeirista te willen worden en de beste mens te zijn die ik kan zijn, en te genieten van elk moment. 

Daarnaast heeft hij ons, plat gezegd, natuurlijk ook gewoon laten zweten. De oefeningen waren voornamelijk gericht op het effectief toepassen van de bewegingen die bedoeld zijn om de andere Capoeirista te vloeren. De afsluitende roda van de avond was van een behoorlijk niveau: snelheid, techniek en creativiteit waren van een orde die je niet vaak ziet. Voeten die door de lucht zoeven op de plek waar zojuist nog een hoofd stond; het hoofd van de ander die nu alweer bezig was met een acrobatische toer om zijn medespeler te verwarren en het "publiek" (of misschien wel zichzelf) te amuseren. Heel goede energie, en een goede opening.

Dag 2: Contra Mestre Miojo
Op zaterdag ben ik, eerlijk gezegd, niet de hele dag aanwezig geweest. Wel heb ik in de middag eindelijk mijn zoontje eens meegenomen, om te kijken en misschien ook te ervaren wat Capoeira eigenlijk is. Ik zag aan zijn gezicht en zijn energie dat hij nogal onder de indruk was; het lukte hem met zijn 6 jaar dan ook niet om braaf aan de kant te blijven zitten en alleen maar te kijken.

Contra Mestre Miojo - op de foto hierboven links naast Mestre Araminho - trakteerde ons op weer een pittige workshop die middag, die deels voortboorduurde op wat we de dag ervoor van Mestre Tiroteio hadden geleerd. In deze workshop zaten veel gepaarde oefeningen, waar je als beginner en als gevorderde veel aan hebt in Capoeira, om automatische reacties in je spiergeheugen te trainen. 

De roda aan het einde van de dag was weer heel indrukwekkend. Het is niet elke dag dat je Mestres, Contra-mestres en andere gevordere Capoeiristas met elkaar ziet spelen: het schaakspel dat dan kan ontstaan, en de fijne beheersing van ongelooflijke acrobatische beweging zijn echt een lust voor het oog. Zelfs mijn kleine man kon - ondanks zijn onlangs ontdekte zogenaamd to-cool-for-school houding een enkele "Sow!" en "Woooww" niet onderdrukken. 

Dag 3: Batizado en Troca de Cordas

Op dag drie was het dan, na een stevige en heel veelzijdige workshop van Contra Mestre Kizomba en een kinderworkshop van Instrutor Pilao (waar mijn kleine dan helaas weer niet bij kon zijn!) tijd voor de daadwerkelijke ceremonie: de Batizado en Troca de Cordas.

Op de foto hierboven zie je een Capoeirista die net haar apelido heeft gekregen; haar bijnaam waarmee ze vanaf nu binnen de Capoeira gemeenschap bekend zal staan. Tijdens de Batizado krijgen beginners naast hun "nieuwe naam" hun eerste gekleurde koord, waarna ze de kans hebben om met gevorderde spelers te spelen. Hierbij worden ze vaker wel dan niet aan het einde - met liefde en meestal redelijk zachtjes - onderuit gehaald, als symbolisch welkom bij de broederschap. Er is dan echter nog heel veel te leren.

De rodas voor en na de Batizado en Troca de Cordas waren weer bijzonder mooi. Salto's, vliegende radslagen en bewegingen die ik in het Nederlands maar moeilijk kan omschrijven kwamen stuk voor stuk voorbij. Hier vind je een filmpje van het begin van de roda, waar je verschillende gevorderde spelers ziet die even een kleine demonstratie geven van hun atletische vermogen.

Achteraf: Nog heel veel te leren
Deze drie dagen waren een wervelstorm van Capoeira; sporten, je lichaam en geest oefenen, gezelligheid en inspiratie. Oude vrienden die elkaar weer zagen, en mensen die nieuwe vrienden ontmoetten. Voor mij persoonlijk was het belangrijkste dat ik geleerd heb dat je als Capoeirista altijd nog heel veel te leren hebt: of je nu oud of jong bent, of je een wit of een rood koord draagt - en op die manier lijkt Capoeira eigenlijk precies op het leven zelf. Dit citaat krijg je trouwens met de complimenten van Mestre Tiroteio, die het weer hoorde van zijn Mestre toen hij ooit begon.

Namens Mestre Araminho en iedereen van Aldeia Capoeira wil ik bij deze nog even iedereen bedanken die met op wat voor manier dan ook heeft bijgedragen aan de goede energie van dit evenement!! We hopen jullie allemaal snel weer te zien. Salve!